Reviews A

Advent - Cantus Firmus (2006)

Label: Adventmusic
Bandite: adventmusic.net
Duur: 69:19
Reviewer: JoJo
Waardering @ @ @ @ @ (max. score JoJo's)

Ik ben ongelovig. Streng atheïstisch zou ik zeggen. Toch heb ik mij altijd aangesproken gevoeld door de symbolen en rituelen van diverse godsdiensten. Ook voel ik de aantrekkingskracht van klassieke muziek met religieuze stijlkenmerken zoals die zijn terug te vinden in bijvoorbeeld requiems. Met dit soort symboliek en stijlfiguren is het album ‘Cantus Firmus' van de Amerikaanse band Advent doordesemd. Het is een op structuren uit de klassieke muziek gebaseerd werkstuk met kenmerken die mij doen denken aan psalmen en aan …… Gentle Giant. Dit laatste niet alleen door de complexiteit van de composities en de onverwachte breaks maar zeker ook door de polyfone zang waarop ook de giganten van Gentle Giant patent hadden. Ik benadruk wel dat het hier om de vorm gaat, niet om religieuze inhoud. Daar ben ik niet in geïnteresseerd, dat wil ik graag zo houden en daar zijn andere artiesten zoals Neil Morse voor.
De ‘Cantus Firmus' is een middeleeuwse benaming voor een melodie waaromheen de andere stemmen van een polyfone c.q. meerstemmige compositie zijn geschreven. De polyfonie vormt daarmee het hart van de compositie. Een wijze van componeren die Advent op dit bijzondere en uitstekende album regelmatig volgt. De partij die de ‘Cantus Firmus' zong of speelde was van oudsher de tenor, in dit geval is dat Henry Ptak ondersteund door broer Mark Ptak. Hun stemmen bevinden zich in dezelfde tonale regionen.Het album opent met het uitsluitend a capella gezongen ‘GK Contramundum' dat overloopt in het krachtige ‘Awaiting The Call ...'. Een instrumentaal dat gedomineerd wordt door de immense keys van de broers Ptak die zowel de melodie als de onderstroom spelen, ondersteund door prima solo- en rhythmgitaarwerk van Benjamin. Een kanttekening zet ik bij het volume van de keys. Die staan te hard in het geluidsspectrum.
Een absolute uitschieter vormt ‘Parenting Parents' dat alle genoemde klassieke- en religieuze stijlkenmerken bevat en mij zowel qua tekst als uitvoering de rillingen bezorgt. In positieve zin dan. Een passage als “Once it was summer. And everything seemed to get by on its own. Then comes a season. We weather together, but finish alone”, gezongen met de akoestiek en de zo karakteristieke ijle galm van een kerk laat mij dan ook niet onberoerd. De finale kerkklokken doen de rest. ‘Utter Once Her Name' en ‘Remembering When' gaan in aanvang door in dezelfde gedragen en spirituele sfeer en refereren door de partijen op akoestische en elektrische gitaar ook enigszins aan Anthony Phillips ten tijde van ‘Wise After the Event'. Het achttien minuten durende complexe ‘Ramblin' Sailor' vormt het hart van het werk en is een knap gespeeld, gezongen en gecomponeerd stuk met veel afwisseling en folkinvloed. ‘Your Healing Hand' bevat veel samenzang, later aangekleed met prachtige toetsen en gitaar. In ‘Firmus Finale' komt zoals verwacht alles samen.
Er zijn twee bonustracks toegevoegd die in 1992 reeds 24-track zijn opgenomen en hier eindelijk zijn omgezet naar het digitale format. Vooral de tien minuten ‘Alison Waits (A Ghost Story)' zijn smikkelen en smullen. Advent was namelijk al jaren bezig met het schrijven en verder perfectioneren van ‘Cantus Firmus'. Dat betaalt zich uit in een indrukwekkend werkstuk dat ik nog vaak zal draaien.
JoJo (06-2006)

Bezetting:
Alan Benjamin - guitars, stick, bass, mandolin, recorder
Henry Ptak - keyboards, lead vocals, backing vocals, electronic percussion
Mark Ptak - keyboards, backing vocals, percussion
Drew Siciliano - drums
met:
Shunji Saegusa - bass on ‘Ramblin Sailor'
Ken Serio - drums on ‘Alison Waits (A Ghost Story)´

Discografie:
Advent (1997)
Cantus Firmus (2006)