Reviews F

Frameshift - Unweaving the Shadow (2003)

Label: Progrock Records
Bandsite: Frameshift.progrockrecords
Duur: 79:32
Reviewer: JoJo
Waardering: @ @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

Ieder mens zou het boek 'De Blinde Horlogemaker' moeten lezen van Professor Richard Dawkins. Verplichte kost wat mij betreft. Hoewel het niet gemakkelijk te lezen is, het gaat de wetenschappelijke diepte in, zet het de eigen denkwereld op z'n kop. Na lezing kijk je anders naar mensen en naar de menselijke context. Bovendien heeft het boek, net als andere werken van deze excentrieke wetenschapper, het denken over de evolutie van het zoogdier 'mens' danig veranderd. 'Unweaving the Shadow' is één van de revolutionaire werken van Dawkins en naar dit boek is dit album van Frameshift vernoemd. Bovendien is iedere song gebaseerd op een hoofdstuk van het boek.Frameshift is een samenwerkingsverband tussen de Oostenrijkse multi-instrumentalist Henning Pauly, ook bekend van de band Chain en maker van filmmuziek, en James LaBrie van het inmiddels overbekende Dream Theater. Aangevuld met Eddie Marvin op drums.
Toen ik de schijf mee naar huis nam had ik een diffuus gevoel van onrust. Een stemmetje in mij zei dat het weleens tegen zou kunnen vallen. Zo staan er immers meer in de kast. Impulsaankopen die beter achterwege hadden kunnen blijven. Mijn gevoel liet mij in deze echter in de steek want 'Unweaving the Shadow' blijkt een juweeltje te zijn. Vanaf de eerste track 'Above the Grass Part 1' , dat op een later moment wordt gecompleteerd met 'Part 2' , valt niet alleen het technische kunnen van Pauly en Marvin op. Wat dit album laat uitgroeien tot boven de te goed gevulde progmiddelmaat, zijn de strakke composities met hoekige en eigentijdse ritmes en pakkende refreinen, het vernuft waarmee in de tracks meerdere lagen zijn aangebracht en de uitstekende heldere en open productie. En natuurlijk de stem van LaBrie. Wat een groei heeft deze man doorgemaakt. Vond ik hem vroeger een wat vlakke stem hebben, hij is nu op een punt aanbeland waarop hij diepte en kracht laat horen en ingrijpende en subtiele stembuigingen moeiteloos op elkaar laat volgen. Bovendien bevat dit album mooie meerstemmige bijna a cappela fragmenten van LaBrie. De smaakvolle en goed gedoseerde afwisseling tussen de hardere en complexere stukken en de rustiger passages en tracks zoals 'Your Eyes' en 'River Out of Eden' met akoestische gitaar, vreemde geluidjes en tegenritmes, maken deze diamant in al zijn facetten compleet.
Uitschieters zijn verder 'Message from the Mountain' met zijn verrassende opbouw, breaks en symfonische arrangementen à la Yes , 'Nice Guys Finish First' dat handelt over het psychologische experiment 'The Prisoners Dilemma', alsmede de tracks 'Origins and Miracles' en 'Off the Ground' met name door de hogere stemkunst van LaBrie.
Frameshift is een samenwerkingsverband met toekomst en vormt een toegevoegde waarde in het overvolle progressieve segment. De band kan worden gezien als een relatief rustiger en symfonischer Dream Theater en heeft met 'Unweaving the Shadow' aangetoond dat mijn voorgevoel mij op het verkeerde been zette. Gelukkig maar.
JoJo (10-2004)

Bezetting:
Henning Pauly - electric and acoustic guitars, bass, piano, B3, synthesizer, banjo, hand percussion, loop programming and orchestration
James LaBrie - vocals
Eddie Marvin - drums
with
Nik Gaudagnoli - additional bass, chapman stick, wah pedals, vocal arrangements
Steve Katsikas - saxes

Discografie:
Unweaving the Shadow (2003)
An Absence of Empathy (2005)