Reviews J

Eddie Jobson - Theme of Secrets (1985)

Label: Private Music
Bandsite: www.eddiejobson.com
Duur: 40:52
Reviewer: JoJo
Waardering: @ @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

Wat is er toch geworden van Eddie Jobson? De unieke violist en toetsenist die speelde bij Curved Air, Roxy Music, Jethro Tull, Frank Zappa en natuurlijk bij de symfonische superformatie UK. Wat een illustere opsomming. En wat velen niet weten: hij maakte zelfs twee maanden deel uit van Yes ten tijde van het maken van het album '90125', is zelfs te zien in een video 'The Owner of a Lonely Heart' maar ruimde al snel het veld omdat men vanwege allerlei complexe juridische steekspellen rond de naam van de band wilde dat hij de toetsen deelde met Tony Kaye. En dat weigerde Jobson, uiteraard zou ik bijna zeggen. Dat was wel een belangrijk moment in 's mans carrière en betekende een cesuur in zijn progressieve loopbaan. Hij bekeerde zich op dat moment namelijk tot, zoals hij het zelf noemt, new age muziek en tekende bij Private Music tot welke stal ook Patrick O'Hearn (zie elders op deze site) behoort. Jobson maakte daar o.a. het hier besproken 'Theme of Secrets'. Nadien hoorden we nog maar weinig van hem maar enig onderzoekswerk leert dat hij zeer actief was en is en goed geld verdient met het schrijven van muziek voor films, documentaires en TV-series.
Gezien de zweverige bijsmaak van 'new age' noem ik het gebodene op 'Theme of Secrets' zelf liever electronische- of ambientmuziek. Dit album zie ik al jaren staan in allerlei ramsjbakken en ik kwam er nooit toe om het te kopen. Onterecht naar nu blijkt want ik vermaak mij er prima mee. Alle muziek op deze schijf komt uit de Synclavier Music Computer, een veelzijdig aan een computer gekoppeld keyboard dat begin jaren 80 als revolutionair werd beschouwd. Maar ook nu nog valt op wat een intrigerende en unieke geluiden Jobson uit dit instrument weet te halen. En het klinkt nergens klinisch, een euvel dat bij sommige musici in dit segment helaas regelmatig voorkomt. Integendeel zelfs. Zo stelt Peter Baumann (ex Tangerine Dream) in de hoestekst: "Music is not technique, not writing, not performance or studio tricks - it is the combination, the chemistry, the interplay of all of the elements which when they come together create the magic that true music is made of. A recording succeeds only if it evokes mental images and emotional response in the listener". En samen met Baumann concludeer ik dat Jobson daar volledig in slaagt. Vanaf de eerste tonen voert hij mij mee langs het gehele palet aan emoties, van glimlach tot verbazing, van blijdschap tot verdriet. Vooral de eerste drie tracks 'Inner Secrets', 'Spheres of Influence' en 'The Sojourn' staan model voor de magische wijze waarop hij in ieder geval bij mij de gevoelige snaar raakt en vele verschillende kleuren en beelden weet op te roepen. Verder valt op dat de meeste composities vrij complex in elkaar zitten met wisselende ritmes, tegenritmes, a-tonische fragmenten en meerdere lagen maar altijd harmonisch en warm. En soms schemeren er relikwieën uit de UK-periode door. Bij enkele tonen en akkoorden veerde ik soms op en dacht aan 'Alaska' van het eerste UK-album of aan 'Danger Money'.
Er is één minpunt te noemen maar dat reken ik Jobson niet aan. Namelijk dat hij de viool niet beroert op 'Theme of Secrets', want ook op dat instrument was hij virtuoos. Op dat punt moet ik het doen met zijn werk bij voornoemde bands en met de te koesteren herinnering en bijbehorende beelden van het concert dat ik ooit van Frank Zappa zag en waar Jobson niet alleen de toetsen aansloeg maar zo af en toe ook soleerde op viool. Jammer dat Jobson's pogingen vanaf 1996 tot het formeren van de band 'New UK' nooit succesvol zijn geweest. Dan hadden we ook nog eens van de man kunnen genieten op het progressieve spoor. Tot die tijd moeten we het doen met zijn bescheiden catalogus, maar met name met 'Theme of Secrets' kom ik die tijd zonder problemen door.
JoJo (10-2004)


Bezetting:

Eddie Jobson - Synclavier Music Computer

Discografie solowerk:
Zinc / The Green Album (1983)
Theme of Secrets (1985)