Reviews N

Nightingale - The Closing Chronicles (1996)

Label: Black Mark Productions
Bandsite: blackmark.net
Duur: 42:33
Reviewer: JoJo
Waardering: @ @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

Dan Swanö is de man achter Nightingale en inmiddels een bekende naam in de progmetalscene. Niet alleen door zijn betrokkenheid bij bands als Edge Of Sanity, Godsend en Bloodbath maar ook door zijn gastoptredens bij o.a. Ayreon en Within Temptation. Nightingale betreft zijn meest symfonische bezigheid en bestaat naast Swanö uit Tom Nouga die de bass, lead guitars en produktie voor zijn rekening neemt. Op dit album laat dit duo een behoorlijk eigen geluid horen dat ik niet zo snel kan vergelijken met andere bands in dit genre. En dat komt niet in de laatste plaats door het unieke, donkere en intrigerende stemgeluid van Swanö dat weliswaar weinig variatie kent maar steeds blijft boeien.
De in een open en heldere produktie gestoken tracks blijven snel hangen en nodigen uit tot vooral hard en uitbundig meezingen. Maar het zijn niet alleen de refreinen die kwaliteit hebben maar ook de muzikaal-technische uitvoering mag er zijn. Met uitzondering van de recht-toe-recht-aan rock in 'Steal the Moon', heb ik geen zwak nummer kunnen ontdekken. 'The Closing Chronicles' opent overweldigend en stevig met 'Deep Inside of Nowhere'. Men vervolgt met het wonderschone 'Revival' en met 'Thoughts from a Stolen Soul', twee nummers waarin een prima synergie plaatsvindt tussen metal en symfo. Via de prachtige ballad 'So Long (Still I Wonder)' - waarin wat voorzichtige referenties aan Gary Moore - en een letterlijk en figuurlijk 'Intermezzo' komen we terecht bij het in drie parts opgedeelde 'Alive Again'. In deze track worden wederom symfo, metal en zelfs wat folk in de Swano-mixer gegooid en springt part two 'Shadowland Revisited' eruit. Wat een sound en het staat als een huis. Part three vormt een psychedelisch en Floyd-achtige afsluiting van een sterk nummer en een uitstekend album.
Zijn er dan geen minpuntjes? Nightingale lijkt wat moeite te hebben met het vinden van een acceptabele eindbreak en misschien zegt dat wel iets over de integrale kwaliteit van de songstructuur. Een perfecte compositie kent immers een goede kop, romp en staart. Misschien hadden ze beter kunnen kiezen voor het wegfaden van de nummers, hoewel dat ook niet altijd goed uitpakt. Maar per saldo mag dat de pret niet drukken. Liefhebbers van progressive rock met een metalrandje kunnen 'The Closing Chronicles' blind aanschaffen. Succes verzekerd!
JoJo (2003)

Bezetting:
Dan Swanö - all vocals, keyboards, guitar, drums
Tom Nouga - bass, aditional rhythm guitar, lead guitar

Discografie:
The Breathing Shadow (1995)
The Closing Chronicles (The Breating Shadow Part II) (1996)
"I" (2000)
Alive Again (2003)