Reviews K

Mike Keneally - Keneally &
Metropole Orkest (2004)

Label: NPS Output / Favored Nations
Bandsite: keneally.com of metropoleorkest.nl
Duur: 52:05
Reviewer: JoJo
Waardering: @ @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

Het Metropole Orkest associeerde ik tot een aantal jaren terug, wellicht onterecht, met name met stoffige radioprogramma's uit mijn jeugd. De uitroep 'En het Metropole Orkest onder leiding van Dolf van der Linden!!' galmt nog onnut na in het hoofd. Maar de stoffigheid is al lang afgelegd. Het orkest heeft zijn sporen in de muziekhistorie natuurlijk ruimschoots verdiend en de afgelopen jaren vele concerten gegeven en albums uitgebracht met bekende artiesten als Herbie Hancock, Steve Vai, Elvis Costello en Gino Vanelli. Een recent samenwerkingsverband is aangegaan met ex-Zappiaan Mike Keneally, met wie men 'The Universe Will Provide' presenteerde op het Holland Festival in 2003. De studioversie van dit werkstuk is nu uitgebracht op schijf.
Mike Keneally kan gezien worden als enerzijds een begenadigd componist en solo-artiest met een eigen geluid (zie ook de review 'Nonkertompf') en anderzijds als de hoeder van 'Franks gedachtegoed'. Frank Zappa wel te verstaan. Deze laatste prijzenswaardige rol vervult hij met name op 'The Universe Will Provide'. Weliswaar met eigen composities maar die stukken zijn zo doordrenkt van Zappiaanse arrangementen, blaaswerk, verrassende wendingen en breaks, dat welhaast gesproken kan worden van een hommage aan de grote leermeester. Ondersteund door een wervelend Metropole Orkest roept Keneally herinneringen op aan albums als 'Uncle Meat' en 'Waka Jawaka' van Zappa & The Mothers of Invention. Ook horen we duidelijke echo's van 'The Yellow Shark' uit 1990, waarop Zappa vlak voor zijn dood samenspeelde met het 'Ensemble Modern'.
'The Universe Will Provide' kent geen zwakke momenten maar wel een aantal uitschieters. 'All Of Them Were Quiet' laat een complex soort jazzrock horen met een jankende gitaar van Keneally, afgewisseld met klassieke orchestrale intermezzi à la Strawinksy en Varèse. 'Room' is gestoeld op een pompend ritme waaroverheen subtiele solo's op elektrische piano en gitaar op een bedje van violen zijn gezet. Het 11 minuten durende 'Four Slices of Toast' herbergt alle kenmerken van de complexe en soms fragmentarische muziek van Zappa en valt met name op door de 'gesprekken' tussen de uitstekende ritmesectie van het orkest en de gitaar van Keneally. 'Worrywart Spoonguy' klinkt op het eerste gehoor funky en lijkt uit te nodigen tot enige dansbeweging maar is daar toch te ingewikkeld voor. Voorts blinkt de track uit door de symfonische arrangementen en de solo's op, naar ik dacht, vibrafoon. Ook de overige nummers klinken zeer overtuigend en dragen plezier in het spel uit.
Keneally heeft samen met het Metropole Orkest een monumentaal werkstuk afgeleverd waarin een perfecte synthese plaatsvindt tussen klassieke muziek, jazz en rock. Daar waar Frank Zappa ook zijn hart had liggen. De meester zou trots zijn geweest op zijn leerling Keneally, al kan ik mij niet voorstellen dat Keneally een zo op Zappa gebaseerd werkstuk zou hebben durven afleveren bij diens leven.
JoJo (9-2004)

Bezetting:
Mike Keneally - electric and acoustic guitars, electric piano
Het Metropole Orkest - all other instruments

Discografie:
Hat. (1992)
Boil that Dust Speck (1994)
Giant Tracks (1997)
The Tar Tapes Vol. 1 1983-1991 (1997)
The Tar Tapes Vol. 2 1982-1991 (1998)
Nonkertompf (1999)
Wooden Smoke (2001)
The Universe Will Provide (2004)
With Beer for Dolphins:
Half Alive in Hollywood (1996)
Sluggo! (1997)
Dancing (2000)