DISTRIBUTED BEING ProgSoap 2
MUZIEK IN DE FILE OF TERWIJL U WERKT
Vandaag moest ik een managementtraining geven in Utrecht, in de altijd drukke maar nooit gezellige bunker die Jaarbeurs heet. Een reisje Schiedam-Utrecht kan uit en thuis in veertig minuten zijn gepiept. Maar dat lukt maar zeer zelden. De onvermijdelijke files zorgen ervoor dat ik er twee uur voor moet uittrekken. Je moet er immers niet aan denken dat er een groep van vijftien cursisten op je zit te wachten omdat je te laat bent. Dus je houdt rekening met vertraging en soms denk ik weleens "potver3 geen file, nu ben ik veel te vroeg".
Somber weer, sombere gezichten naast mij in de andere auto's, hoewel er zo af en toe een heel aardig gezicht voorbijkomt .... Om naast de actualiteit van Radio 1 en het plegen van een telefoontje de tijd nuttig door te brengen, heb ik altijd een cd-wisselaar gevuld met minimaal drie albums. Vandaag waren dat 'The Hemulic Voluntary Band' van Ritual, 'Night' van het ook al Noorse Gazpacho en 'Sound of the Apocalypse' van het Zweedse Black Bonzo. Drie sterke albums maar daar komt ProgLog AFTERglow binnenkort op terug.
Waar ik echter altijd nieuwsgierig naar ben, is naar welke muziek al die koppen naast, voor en achter mij in de file zitten te luisteren. De ranzige BMW-rijder luistert naar Froger of Hazes, de VW Golfrijder stuitert uit zijn met house en hip-hop doordrenkte cabine met doorgaans beslagen ruiten, de grijze Opel naast mij zal Andre Rieu laten walsen en het kleine boodschappen Japan- nertje kan niet anders dan Celine Dion bevatten. Of zijn dit allemaal vooroordelen en luisterde die ranzige BMW chauffeur naar Frank Zappa of Dream Theater? Ik zou het graag willen weten en zin op een manier om onderweg muziek met elkaar uit te wisselen. Misschien een taxibordje op het dak waarop staat vermeld waarnaar je in je bolide luistert? Wat zouden die filecollega's eigenlijk over mij denken? Hoe zouden ze, kijkend naar mijn zwarte Citroen C5 en mijn moderne edoch grijzende uiterlijk, mijn muzieksmaak inschatten? Hoogstwaarschijnlijk zullen er maar weinigen zijn die zullen denken 'dat is een typische progautomobilist' want veel prog- en symfoliefhebbers zal de gemiddelde file helaas niet bevatten. En hoe ziet een progautomobilist er eigenlijk uit?
Wat ik in ieder geval die dag zeker te weten ben gekomen, is de muzieksmaak van een managementtrainer die in een aanpalende cursuszaal zat. Hij liet via zijn beamer een soort onderwater- opname zien, voorafgaand aan zijn cursus, ondersteund met de track 'I Hear you Now' van Jon Anderson and Vangelis. Ooit progressief, zeker, maar zo doodgedraaid en zo 'close to the edge' van wat nog betamelijk is dat het bijna ranzig is geworden. Een BMW-rijder dus. Het is ook nooit goed. JoJo (09-2007)