Reviews M

Pierre Moerlen’s Gong - Pentanine (2002)

Label: Musea Records
Bandsite: www.planetgong.co.uk
Duur: 61:24
Reviewer: JoJo
Waardering: @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

Mei 2005 overleed drummer Pierre Moerlen onverwacht in zijn woonplaats Colmar, in de voorbereiding op een nieuw album met een nieuwe formatie waar o.a. broer Benoit Moerlen (ex Gong) deel van uit zou maken. Hoewel de opnames al bezig waren heeft er naar mijn weten nog geen release plaatsgevonden van dit muzikale galgenmaal. Derhalve moet ik genoegen nemen met zijn laatste officiële wapenfeit ‘Pentanine’. Moerlen maakte reeds deel uit van de tweede generatie bezettingen, er zouden er nog veel volgen, van spacerockband Gong. De generatie die o.a. in 1974 ijkpunten in de Gongdiscografie als ‘Angel’s Egg’ en ‘You’ fabriceerde. Het Gongalbum ‘Gazeuse’ uit 1976 was de overgangsplaat naar het ontstaan van Pierre Moerlen’s Gong. Het album vormde een brug tussen het door spacegeluiden, glissandogitaren en ‘whispers’ gedomineerde geluid van de oer-Gong naar de jazzrock van Moerlen’s afsplitsing. Ook oudgediende Steve Hillage ging solo terwijl frontman Daevid Allen het spacepad tot op heden bleef bewandelen met tientallen releases en evenzovele uitstapjes naar belendende muziekpercelen. ‘Time is the Key’ (1979) was het debuut van Moerlen’s Gong, het project dat tot aan zijn dood bleef bestaan. Tussendoor beroerde hij live nog enige tijd de houten stokken bij Brand X en had eind jaren 90 een kortstondige maar conflictueuze comeback bij Gong.
Op ‘Pentanine’ zoekt Moerlen zijn kompanen in Oost-Europa. De formatie bestaat uit muzikanten uit St. Petersburg en is daar ook opgenomen. Het album bestaat uit goed in het gehoor liggende jazzrock waar complexere tracks soms afgewisseld worden met ‘easy listening’ jazzrock in de buurt van het Japanse Casiopea. Het soort dat je, ik schreef het al eerder, kan beluisteren in het radioprogramma ‘Langs de Lijn’. De muziek wordt dan weggedraaid omdat er gescoord is bij ‘Ons Eibernest’; als men dan weer terugfade naar de muziek is het net alsof je niets hebt gemist. Maar dit genre tracks is in de minderheid (‘Airway to Seven’ - grappige titel - en ‘Reminiscence’). Wat verder ten positieve opvalt is het gebruik van ‘soundscapes’ in o.a. opener ‘Flying High’ - heel mooi - en in ‘Interlude’. Iets wat hij voorheen naar ik meen niet deed en is geïnitieerd door toetsenist Meehail Ogodorov. Verder overheersen redelijk tot goede tracks waarin het gedegen en her en der ook subtiele drumwerk en de percussie van Moerlen opvallen. Ik vind wel dat zijn drums wat vet zijn opgenomen. Dat had wat minder gemogen.
‘Pentanine Part One’ springt eruit met de typerende repeterende xylophone van Moerlen en een lekker thema. Hetgeen ook opgaat voor ‘Au Chalet’ met een heerlijk pompende bas en aardige gitaarsolo, al is de keyboardsolo wel weer van een hoog ‘Langs-de-Lijn-gehalte’. ‘Trip a la Mode’ kent als basis een Fripperiaanse gitaar en ontwikkelt zich min of meer tot een spacesong waarin geluiden, effecten en solo’s over elkaar heen buitelen. Deze track komt qua opbouw, spanning en sfeer nog het meest in de buurt van de oude Gong. Prima track. ‘Classique’ en ‘Lâcheur’ bieden vernuftig gelaagde jazzrock met een mooie, al is het dan namaak, mellotron en een vertrouwd hammond organ, eveneens namaak. Een interessante track is voorts ‘Montagnes Russes’. Door de toevoeging van een echte (!) trompet ontstaat er onvermijdelijk een Miles Davis sfeertje. ‘Troyka’ vormt een rustige afsluiter met regengekletter en in ‘de uitloopgroef’ beangstigende stemmen.
‘Pentanine’ bevat jazzrock die tijdens het schilderen van het huis of gedurende het werk kan worden gedraaid. Bovendien is de aanschaf een bescheiden eerbetoon aan een uitstekende drummer en aan een naam die er in mijn beleving, zolang ik naar progrock luister, altijd is geweest.
JoJo (01-2006)

Bezetting:
Arcady Kuznetsov – electric guitar
Alexei Pleschunov – bass guitar
Meehail Ogodorov – keyboards, hand drum, percussion, recorder, soundscapes, underwater voice
Pierre Moerlen – drums, percussion, vibraphone, xylophone, programming
Alexander Lutsky – trumpet

Discografie:
Time is the Key (1979)
Downwind (1979)
Jingo (1979)
Live (1980)
Leave It Open (1981)
Breakthrough (1986)
Second Wind (1988)
Full Circle Live’88 (1998)
Pentanine (2002)