Reviews O

Ozric Tentacles - Spirals in Hyperspace (2004)

Label: Magna Carta
Bandsite: Ozric Tentacles
Duur: 69:39
Reviewer: JoJo
Waardering: @ @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

"Als je er één hebt dan heb je ze allemaal", zei ik ooit tegen iemand over de werken van Ozric Tentacles. Dit om de gelijkenissen tussen de overigens doorgaans prima albums van deze spacerockband te benadrukken. Uitwisselbaarheid dus, welke mij er overigens nooit van weerhield om wederom een Ozric-item aan te schaffen. 'Spirals in Hyperspace' kenmerkt zich echter door originaliteit en wijkt derhalve op een aantal fronten af van wat we van deze psychedelica's kennen. Natuurlijk komen ook hier de voor deze band herkenbare dansbare ritmes en de door Gong geïnspireerde sequences op synth en gitaar regelmatig voorbij. En de atmosfeer waarin deze schijf zich bevindt is nog steeds doortrokken van de dampen van waterpijpen en hasj, met op de achtergrond het beeld van pulserende vloeistofdia's op alcoholbasis. Maar er zijn ook duidelijke verschillen. Zo valt in een aantal tracks de jazzy-invloed op en zijn er meer dan voorheen symfonische arrangementen te onderscheiden. Bovendien kent 'Spirals in Hyperspace' meer rustpunten en daarmee een evenwichtiger opbouw dan vorige albums. Ten slotte valt op dat de meeste tracks en instrumenten worden bespeeld door Ed Wynne en dat de overige Tentacles slechts sporadisch meedoen. Wellicht ook een verklaring voor de genoemde significante verschillen.
'Spirals in Hyperspace' begint nog traditioneel met 'Chewier', waarin eens te meer opvalt wat een unieke gitarist Wynne is. De bijna tien minuten durende titelsong is jazzy, met name door de elektrische piano, en is een track om op weg te dromen. De kruisbestuiving die hier plaatsvindt tussen jazzgeoriënteerde akkoorden en de psychedelische sfeer levert een origineel geluid op. Een soort space jazzrock. 'Slinky' is één van mijn favorieten. Een knappe, licht verlopende sequence biedt de luisteraar acht minuten lang doorkijkjes in diverse muziekstromingen. Waarbij wederom de jazzrock de boventoon voert en waarin Wynne absurde en weirde geluiden uit zijn synths weet te toveren. Je vraagt je af waar hij die unieke geluiden iedere keer weer vandaan haalt. 'Toka Tola' start met wervelende toetsen à la ELP maar ontwikkelt zich daarna tot een typisch Ozricnummer waarin wederom duidelijk wordt dat zij hun inspiratie halen uit het werk van de oudgediende spacerockers Gong. 'Plasmoid' is een mindere track. Het is wat rommelig o.a. door sequences die steeds wisselen in snelheid. De vreemde stemmetjes zijn aardig gevonden maar irriteren al snel.
Een prachttrack is 'Oakum' dat gedompeld is in een ambientbad en daardoor heerlijk rustig en laid back opent. De open, heldere productie geeft hier bovendien een extra dimensie. Na een wervelend middengedeelte eindigt men weer in relatieve rust. In het rustig kabbelende 'Akasha' wordt inspirators Steve Hillage en Miquette Giraudi een rol gegund op gitaar en synths. Het album sluit af met twee prima stukken. 'Psychic Chasm' is weliswaar herkenbaar maar compositorisch knap. 'Zoemetra' herbergt zowel Spaanse als Oosterse invloeden, roept bij mij soms associaties op met Al Dimeola en heeft een thema dat nadien door het hoofd blijft spoken.
Ed Wynne heeft weliswaar geen revolutionaire omwenteling teweeggebracht, maar de Ozric Tentacles klinken op 'Spirals in Hyperspace' anders en frisser door invloeden vanuit de jazz en in mindere mate de symfonische rock toe te laten. Gecombineerd met hun nog altijd aanwezige spacebasis, levert dit een lekker album op dat er mag zijn.
JoJo (6-2004)

Bezetting:
Ed Wynne - guitar, keyboards, mind colours and programming
Op drie tracks:
Schoo - drums
Seaweed – synths and bubbles
John - ney, blul, duduk and silver flute
Zia - bass
Merv Pepler - drum programming and sampling stuff

Discografie
(Selectie):
Erpsongs (1985)
Sliding Gliding World (1988)
Pungent Effulgent (1989)
Erpland (1990)
Strangeitude (1991)
Afterswish (1991)
Live Underslunky (1992)
Jurrasic Shift (1993)
Arborescence (1994)
Become the Other (1995)
Curious Corn (1997)
Spice Doubt (1998)
Waterfall Cities (1999)
The Hidden Step (2000)
Spirals in Hyperspace (2004)

The Floor's Too Far Away (2006)